Շքեղ աշխարհ

Ես դեռ դեռահաս տարիքում հոգնել էի միապաղաղ կյանքից: Իմ օրերը ոնց որ նույնը լինեին, դպրոցից գալիս էի տուն, առանց հոգսերի նստում համակարգչի դիմաց, և մինջև գիշերվա 1 — ը խաղում կամ անցկացնում այնտեղ: Չեմ խափի, թե դա ինձ դուր չի գալիս, քանի որ ես ծնողներիցս առանձին եմ ապրում, դա նրանց որոշումներ, որը ինձ շատ դուր է գալիս, նրանք ինձ ամեն ամիս փող են ուղարկում, իսկ ես ծաղսում եմ ոնց ուզում եմ: Նրանք նույնիսկ չեն էլ հետաքրքրվում, թե ինչ եմ անում, կամել ընթանրապես սովորում եմ, թե ոչ: Բայց այդ միապաղաղ օրերից կուզենաի մի օր շեղվեի, և տեսնել այն, ինչ դեռևս չէի տեսել: Մի օր ես որոշեցի գնալ ման գալու, հագնվեցի և դուրս եկա, մութ գիշեր էր, դուրսը շատ քիչ մարդ կար, և քայլելիս շատ հեռվում մի բան տեսա, մարդու ուրվագիծ որը մոտիկանում էր ինձ, նա մոտեցավ և հարցրեց
-Դու ուզում ես 1 — ժամով հայտնվես մի տեղ, որտեղ դեռ չես եղել
-դե, հիշելով իմ միամաղաղ կյաքը դեմ չեմ լինի
-որ այդպես է, վաղը ժամը 1 — անց կես կլինես այս նույն վայրում, որտեղ հանդիպեցինք
-լավ
Նա բոյով, երկար փայլուն մազերով և դիմակով մի տղա էր, ես չգիտեմ ինչ էի մտածում առաջարկը ընդուլուց առաջ, բայց ապրում եմ մի անգամ, կարելի է իմանալ այդ ուր է ինձ տալենլու: Մյուս օրը ես շտապում էի գնալ նրա ասած տեղը, և ահա ես այնեղ եմ, Սպասելով մի քանի րոպե նա արդեն այստեղ էր, նա ինձ պատմում էր թե ինչ է ինձ սպասում:
-Հիմա ուշադիր լսիր ինձ, այնտեղ որտեղ դու գնալու ես, լինելու է մի ուրիշ աշխարհ, որտեղ ամեն ինչ հնարավոր է, բայց կան մի քանի պայմաններ, որոնց պետք է ենթարկվել, իսկ եթե խաղտես կարող ես այնտեղից չվերդառնալ կամ էլ քեզ կսպանեն, ուղիղ ժամը 3 — ին, դու ասելու ես այս խոսքերը, տուր ինձ մի փոքր ժամանակ և տար ինձ այդ աշխարհ և դու կհայտվես այդտեղ ակնթարորեն:
-Պարզա
-Իսկ հիմա պայմանները, առաջին պայմանը, այդ աշխարհում շատ գեղեցիկ և գրավիչ ծաղիկներ կան, ոչմի դեպքում չպոկես այն և հոտ չքաշես, ուղիղ ժամը 5 — ին դու պետք է վերադառնաս հետ, ասելով հետևալը, վերադարցրու ինձ հետ իմ աշխարհ, և այս ժամացույցը վերցրու և կապիր ձեռքիդ, ու միշտ ժամին նայի, որպեսզի հասցնես:
-Շատ շնորհակալ եմ իհարկե, բայց ինչու հենց ինձ առաջարկեցիք դա
-ես մարկանց տեսքից հասկանում եմ նրա հոգին, քանի որ, դու ուզում էիր նոր բան տեսնել, ես որորշեցի քեզ օգնել
Այդ խոսակցուցյունից հետո, ես պատրաստվեցի արտասանելու այդ խոսքերը, քանի որ ժամն արդեն եկել էր: Ես ասացի դա, և միանգամից հայտվեցի մի ուրիշ տեղ, աչքերիս չեմ հավատում, այս ինչ գեղեցիկ է այստեղ, քաղաքները մեծ, օդում, մեքենաներնել օդով են երթևեկում, աշխարհը շրջապատող այդ գեղեցիկ ծաղիկները, ոնց որ հայտվել եմ մի քանի դար առաջ: Ինձ մոտիկացավ մի շատ գեղեցիկ տղա, երկար սև մազերով և գեղեցիկ դիմագծերով, և հարցրեց:
-Բարև, դու այստեղ ես ապրում
-Չէ ես այստեղ հայտվել եմ քիչ ժամանակով
Մենք զրուցում էինք այդ թեմայով, նա ինձ պատմեց շատ բաներ իրենց աշխարհի մասին, պարզվում է աշխարհում տաս տարի առաջ, 0.5 տոկոսով մարդիկ ծնվում էին այստեղ, միայն շատ բախտավոր մարդիկ էին այստեղ ապրում, 100.000 հոգի, բոլորը գեղեցիկ, առանց հոգսի, բայց այստեղ ոչ մեկ երեխա չեր կարող ունենալ: Այդ տղաի անունը Սյու էր, նա շատ բարի էր և ընկերասեր, քանի որ ինձ մնացել էր քիչ ժամանակ, նա ինձ տարավ մի մեծ ասպարեզ և ասաց:
-Այնտեղ երբ դու մտնում ես, ստանում ես մի ունիկալ կարողություն, և նա միշտ քոնն է, բայց օգտագործել կարող ես միայն այդտեղ
Նրա կարողությունը դա շատ բարձր ցատլեկն էր, կաին և լավ կարողություններ և վատ, նրանը չեի ասի, որ լավն էր: Երբ ես մտա, ինձ տվեցին իմ կարողությունը, դա սառուցով կառավարելն էր, ես կարողանում էի սաույցից պատեր սարքել, և ինչ ուզում էի, դա ինձ թվաց շատ լավ կարողություն և դա այպես էր: Սյուն ասաց, որ դա չիք մարդկանց է ընկնում, բայց իմ բախտը բերեց, և ասաց, որ մարդը եթե ուզում է փոխանակվել կամ էլ ազատվել իր կարողությունից, դիմացինի համաձայվելուց հետո քոնը դառնում էր նրանը: Այդտեղ շատ մարդիկ կաին իրենց կարողություններով, մեկը շատ արագ էր շարժվում, մեկը կայծակով էր կառավարում և ալյն: Իսկ ես սարքում էի սառույցից բաներ ու կոտռում, իսկ Սյուն կարծես նախանձեր ինձ, բայց երբ ես նայեցի ժամին հասկացա, որ արդեն գնալու ժամանակն է, հասկանալով, որ այստեղ դժվար էլի գամ, գնացի և գրկեցի Սյուին, քանի որ շատ կկարոտեմ նրան, և որպես շնորհակալություն նրա համաձայնությամբ տվեցի իմ կարողությունը նրան: Հետո նա շնորհակալություն հայտնես և ասաց, որ այսպիսի լավ ընկեր դեռ չեր ունեցել նա էլ նույնպես շատ կկարոտի և ամուր գրկեց: Եվ ես ասացի, վերադարձրու ինձ հետ իմ աշխարհ ու հայտնվեցի հետ իմ տան մեջ արդեն: Չգիտեմ որախ եմ թե տխուր, որախ եմ որովհետև տեսա նորոթյուն և ամենա շքեղ աշխարհը, որտեղ էլ չեմ լինելու, և տխուր եմ, որ Սյուն ին էլ չեմ տեսնելու..